Wanneer je me 4 jaar geleden verteld had dat ik nu met een zeilboot voor onbepaalde tijd op reis zou gaan had ik je waarschijnlijk heel vreemd aangekeken. Ik ben niet opgegroeid op het water zoals de meeste vertrekkers en had nog nooit gezeild.

In het najaar van 2013 kwam daar verandering in toen ik Rik leerde kennen. Destijds hadden zijn ouders een Van der Stadt Trotter Pandora van 6,90m. Mijn eerste tochtje was op deze boot van Boxmeer naar Kessel (op de motor).

Rik vroeg zich af of zeilen misschien ook iets voor mij was. In de zomer van 2014 hebben we met 6 vrienden in Italië een Bavaria 38 gehuurd en zijn rond Elba gezeild. Daar heb ik mijn eerste zeilervaring opgedaan. Slim plan van Rik om me mee te nemen op deze tocht. Mooi weer, prachtige omgeving, iedere dag snorkelen en zwemmen; wie vind dat nou niet mooi?

Daarna hebben we nog meerdere malen met een gehuurde boot op het IJsselmeer gevaren.

Het was me wel duidelijk; dit wereldje op het water beviel mij wel.

Ook Rik kreeg dit in de gaten en hij begon voorzichtig over het aanschaffen van een eigen schip en zijn droomplannen te praten. Die droomplannen zag ik wel zitten! Op 25 november 2014 hebben we de “Incentive” gekocht.

In het seizoen van 2015 zijn we vanuit IJmuiden naar Lowestoft en Southwold gezeild. We zeggen wel eens: “ik heb het pierenbadje overgeslagen en ben meteen in het diepe gesprongen”. Op de terugweg van Southwold naar IJmuiden waren de condities verre van ideaal. Het was koud, windkracht 6 en flinke golven. We hebben uiteindelijk 30 uur nodig gehad om de haven van IJmuiden te bereiken. Rik dacht dat ik het zeilen nu wel gezien had en dat de plannen niet meer door zouden gaan. Maar dat bleek toch niet het geval. In 2015 en 2016 zijn we o.a. naar België, Frankrijk en Engeland gezeild. In 2017 begon de droom een plan te worden en zijn we begonnen met de grotere aanpassingen en voorbereidingen aan de boot. Het jaar van vertrek stond echter nog niet vast.

In april 2017 veranderden de omstandigheden waardoor een vertrek dit jaar binnen handbereik kwam. De klussenlijst was echter erg lang en we wisten niet of we alles in zo’n korte tijd nog geregeld konden krijgen. Maar met veel bloed, zweet en tranen is het ons gelukt.

Het is zo ver: we gaan vertrekken!