Voor het eerst in ruim twee en een half jaar tijd keren we terug naar een land waar we al geweest zijn. In Panama kwamen we ongeveer een jaar geleden precies op dezelfde plek aan; Linton.

Toen gingen we uit het water voor onderhoud en mochten we als linehandlers mee met zeilboot Vagebond door het Panamakanaal. Dit jaar zijn we zelf volop bezig met de voorbereidingen voor de kanaaldoorvaart en het avontuur wat ons in de Pacific te wachten staat.

Een ticket voor het Panamakanaal is niet zomaar geregeld. Er gaan nogal wat papierwerk en formaliteiten aan vooraf. Dit kan geregeld worden door een duurbetaalde agent maar is ook prima zelf te doen. Wij kiezen voor de laatste optie.

Het duurt ongeveer een week voordat we “gemeten” kunnen worden. Hiervoor moeten we met de Incentive naar Colon en ankeren tussen de vrachtschepen. Een halve dag te laat zet een veel te grote loodsboot de official bij ons aan boord die vervolgens binnen tien minuten en zonder meetlint of ander gereedschap de exacte maten van ons bootje op papier zet. We krijgen het felbegeerde ticket met het benodigde Ship Identification Number en mogen dan weer (tegen de wind in) retour naar Linton om onze linehandlers op te halen.

 

Loud en Marlène van de Rafiki en Rudy van de Sea Ya zullen met ons mee door het kanaal varen. Het is namelijk een vereiste om buiten de schipper nog vier extra mensen aan boord te hebben die in de sluizen de lijnen vast kunnen houden.

 

Voordat we met z’n allen richting Colon gaan wordt het weerzien in Linton gevierd, doen we klussen aan de boot, vieren we Rik zijn veertigste verjaardag, maken we mooie wandelingen en gaan nog een keer naar Colon om boodschappen te doen en de kanaaldoorvaart te betalen bij de bank.

 

Met de bus naar Colon

 

Even naar de groenteman op het haventerrein

 

Tijdens het klussen ligt de boel aardig overhoop

 

Voordat we de Pacific op gaan bekijken we alle spullen die we aan boord hebben en wordt er grote opruiming gehouden

 

Tussendoor wordt de voorraad ingemaakt eten verder aangevuld

 

Buurman en buurman

 

We maken nog een aantal mooie wandelingen met Loud en Marlène van de Rafiki

 

 

Één van de vele ladingen boodschappen die aan boord gesleept worden

 

En dan is het grote moment daar dat de Incentive richting het Panamakanaal gaat. We verblijven één nachtje in Shelter Bay Marina (ook wel Shelter Pay genoemd vanwege de hoge prijzen die gerekend worden….) waar de gehuurde stootwillen en lange lijnen aan boord gebracht worden en we een avondje lekker doorzakken met de bemanning van Belgisch baggerschip “de Lange Wapper”.

Onderweg vanuit Linton naar Colon

 

Hoe dichter we bij het kanaal komen, hoe drukker het wordt

 

 

De gehuurde lijnen en stootwillen worden aan boord gebracht

 

 Wandeling vanuit Shelter Bay Marina

 

 

Vlnr: Loud, Rudy, Sanne, Marlène

 

 Zelfs dit bootje gaat de Pacific oversteken!

 

De Incentive crew is er helemaal klaar voor

 

De eerste dag van de doorvaart duurt lang. We liggen voor anker te wachten op de advisor die met ons mee moet. Pas laat in de middag komt hij aan boord en kunnen we de eerste drie sluizen door. Het is al donker wanneer we aankomen op het Gatun meer waar we de nacht doorbrengen aan een gigantische boei.

 

Puente Atlántico

 

 

 

De eerste sluizen in zicht

 

We knopen vast aan een catamaran wat “nesting” genoemd wordt en gaan op deze manier samen door de eerste sluizen

 

Vanaf de sluismuur wordt een dunne lijn met aan het einde een apenvuistje toegeworpen waar de blauwe mooringlijn aan vast  wordt geknoopt

 

En dan gaan de deuren dicht….

 

Bye bye Atlantic!

 

 Gatun sluizen

 

 

 

 

 

 

 

De volgende dag komt bij eerste daglicht een andere advisor aan boord die meteen even zijn orders doorgeeft aan de keuken wanneer hij nog niet goed en wel aan boord staat. We hebben immers in het contract met het kanaal verklaard dat we hem van een warme maaltijd zullen voorzien en hij wil deze graag om 12 uur in de middag nuttigen. Dan gaat hij naar het toilet waarbij doorspoelen niet tot zijn taak blijkt te horen en gaat vervolgens languit op de kuipbank liggen. Een fijne vent dus die we gelukkig na vandaag weer van boord kunnen schoppen.

 

De advisor aan het “werk”

 

Gatun meer

 

 

Dag 2 van de kanaaldoorvaart

 

Dit keer ligt er een hele grote jongen achter ons. Vrachtschepen worden met behulp van locomotieven door de sluis getrokken.

 

De tweede dag van de kanaaldoorvaart wordt toch een echt feestje wanneer we bij de MiraFlores sluizen naar de webcam zwaaien die door het thuisfront de hele dag al in de gaten gehouden wordt.

Met de laatste sluisdeur opent zich de poort naar de Pacific en kan het feest beginnen.

 

Incentive op de Pacific!!!

 

Ankerplaats “La Playita” in Panama City. Rechts vooraan zie je Incentive voor anker liggen

 

In de avond vloeit het gerstenat rijkelijk en worden er heuse zelfgemaakte frikadellen en friet gebakken door chefs Rik en Loud.

 

Dan is het tijd om afscheid te nemen. Rudy zien we binnenkort weer als hij met zijn Sea Ya door het kanaal gaat. Loud en Marlène zien we waarschijnlijk pas weer in ons mooie Kessel aan de Maas.

 

Veel tijd om te beseffen dat we nu echt op de Pacific zijn hebben we niet want er zijn genoeg klussen die gedaan moeten worden en er zal ongeveer een vrachtwagenlading boodschappen ingeslagen moeten worden voordat we aan het grootste avontuur tot nu toe kunnen beginnen; het oversteken van de grote oceaan.