Tijdens het korte tochtje naar Carenero weten we alweer een visje te vangen. Dit keer een Carite (spanish mackerel).

We zijn nu echt maar met 2 boten en het is heerlijk rustig. Ik maak de boot van binnen schoon terwijl Rik zich in zijn duikuitrusting hijst en het onderwaterschip aanpakt. In deze tropische wateren is het schoonmaken van het onderwaterschip een bijna wekelijkse klus. Het warme tropische water zorgt ervoor dat de onderkant van ons drijvende huis in een groene oase veranderd. Er leven krabbetjes en kleine visjes in de hoekjes en doorvoeren en bij het schoonmaken komen de vissen het losgekrabde groen oppeuzelen.

 Het eiland is omgeven door mangroves en dat vraagt om een verkenningstocht. Met de dinghy varen we rond en wandelen over de stranden waar we aangevallen worden door nestende vogels. Ze zijn het er duidelijk niet mee eens dat wij in hun gebied rondwandelen en maken een soort duikvluchten waarbij ze vlak boven ons hoofd voorbij schieten.

We draaien ons om en besluiten om onder water een kijkje te nemen.

Bij de mangroves stikt het van het onderwaterleven. Op deze beschutte plekjes zien we honderden visjes en iets erbuiten komen we regelmatig een barracuda tegen. De barracuda’s hebben een gekke gewoonte om bij je in de buurt te blijven en je van een afstandje te observeren. Best even schrikken als je naast je ineens zo’n grote bek vol scherpe tanden ziet!  

Van dat snorkelen krijg je honger en we varen terug naar de Incentive. De Carite wordt gebakken in de pan en delen we met de Innamorata.

Af en toe komt er een vissersbootje voorbij waar ik in het begin een beetje aan moest wennen. De mannen dragen sjaals voor hun gezicht en hebben vaak ook nog een pet op waardoor je nauwelijks iets van hun gezichten kunt zien. Ze zien eruit als piraten uit een slechte film maar dat zijn ze natuurlijk niet. Zodra ze dichterbij komen halen ze de sjaals van hun gezichten en zwaaien vriendelijk. Soms komt er eentje langzij om te vragen of we een vis of langoest willen kopen. Niks om bang voor te zijn dus.