Bloody Bay; de naam klinkt niet zo aantrekkelijk maar dat is dit baaitje zeker wel! Vanuit de boot hebben we een prachtig uitzicht op het blauwe water en de groene natuur om ons heen. Het enige nadeel is dat er een behoorlijke deining staat waardoor we behoorlijk liggen te rollen.

 We zijn nog steeds samen met de Maaike Saadet en de Linde dus een borreltje bij de lokale standtent kan niet uitblijven.

Met gemengde gevoelens stap ik in het bijbootje terwijl ik kijk naar de brekende golven bij het strand. Uit voorzorg heb ik mijn bikini maar aangetrokken en droge kleren in een waterdichte tas gedaan. Vlak voor de landing draait het bootje dwars op de golven en kiepen we op een haar na om. Phieuw dat ging net goed. Gelukkig staan er al helpende handen klaar om samen het bootje op het droge te trekken.

Het koude biertje smaakt heerlijk maar het begint te schemeren en dus is het tijd om terug te gaan. De golven worden aandachtig bestudeerd voordat de dinghy met zijn neus richting het water wordt gedraaid. Nog een golf afwachten….het lijkt rustig…nu! We duwen de dinghy verder het water in, ik spring erin en begin als een gek te peddelen. Shit! Er komt een behoorlijke golf onze kant op die net voor onze neus breekt. Een halve seconde later wordt ik gelanceerd en kom met peddel en al naast het bootje terecht. Al hoestend en proestend bereik ik de kant maar wordt heel lief opgevangen door Carla. Rik krijgt hulp van de heren die de dinghy die vol water staat weer naar de kant trekken. Even bijkomen voordat we nog een poging gaan doen. Ik durf eigenlijk niet meer maar heb weinig keus want we zullen toch terug naar de Incentive moeten. Ik raap alle moed bij elkaar en stap opnieuw in het bootje en begin te peddelen. Rik start het motortje en we zijn weg. We maken nog één flinke duik in een breker maar dan zijn we door de branding en gaat het goed.

Op een gekneusde vinger na zijn we ongedeerd en weer een ervaring rijker. Ook de Linde en Maaike Saadet hebben wat moeite om door de branding te komen maar gelukkig blijft de schade beperkt tot een nat pak.

Carla van de Linde heeft een heel leuk blog (met filmpje) geschreven over de landingen op de stranden van Tobago.

Eenmaal aan boord van de Incentive nemen we nog een biertje tegen de schrik. Morgen begint het avontuur opnieuw want dan staat er een wandeltocht gepland en zullen we dus weer de golven moeten trotseren.

De volgende ochtend wordt ik helaas met griep wakker (ja dat kan blijkbaar ook als het buiten 30 graden is) en kan niet mee gaan wandelen. De rest wordt met een taxi naar de top van de berg gebracht om vervolgens het wandelpad naar beneden te volgen. Er wordt een gids aangeboden maar dit aanbod slaat het gezelschap af omdat er een belachelijk hoge prijs gevraagd wordt. De taxichauffeur vind dit blijkbaar niet zo leuk en stuurt de wandelaars de verkeerde kant op. Via kleine klauterpaadjes komen ze uit op de weg waar ze gestart zijn en lopen via dezelfde route als ze gekomen zijn weer terug naar de baai.

Eenmaal aan boord gaat al snel het anker op en varen we een klein stukje verder naar Castara Bay.