We peddelen ons de armen van het lijf in dit prachtige gebied. Timing is hier van een iets groter belang dan bij Koh Hong. Hier moeten we namelijk door een donkere gang voor vleermuizen en onder een piepkleine opening door om in een verscholen lagune te komen. Bij laagwater is er te weinig water om te kunnen peddelen en bij hoogwater is de ingang van de lagune afgesloten.

Wederom kijken we het kunstje bij de toeristenbootjes af en peddelen de grot binnen nèt nadat de laatste dagjestoerist deze verlaten heeft. Het is best spannend en de grot stinkt verschrikkelijk door de duizenden vleermuizen die aan het dak hangen. Na zo'n 150 meter moeten we plat in onze kano gaan liggen. De doorgang die naar de lagune leidt is nog geen halve meter hoog en wordt met de minuut kleiner naarmate het water hoger komt.

Het is bijna magisch wanneer we ons onder de rotsen door wurmen en in een sprookjesachtig binnenmeer terecht komen. Helemaal alleen genieten we van de rust, al het moois om ons heen en vergeten de tijd.

Totdat we zien dat de opening waardoor we weer naar buiten moeten nog maar net groot genoeg is om er door te kunnen. Het is tijd om te gaan, de poort sluit zich weer.

Na nog een rustige avond met prachtig uitzicht zit ons avontuur naar Phang Nga Bay er alweer op. We hadden het niet willen missen.

Tevens hebben we alweer iets heel anders om naar uit te kijken want binnenkort komt er bezoek uit Nederland!