Cíes 7 september 2017
Zodra we in de buurt van Cies komen zijn we erg onder de indruk van dit schitterende eiland. We maken een aantal foto’s en letten daardoor even niet zo goed op. Op een gegeven moment horen we een raar geluid achter de boot en tot onze schrik hangt er een visfuik aan de boot vast waar we overheen gevaren zijn. De motor draait dus we zetten deze direct in z’n vrijstand. We vrezen dat de lijn in de schroef zit maar dit blijkt uiteindelijk gelukkig niet zo te zijn. De lijn hangt alleen aan het roer maar komt niet gemakkelijk los. Rik gaat het koude water in en na even prutsen drijft de fuik achter ons en verdwijnt uit zicht. We halen opgelucht adem en varen het laatste stuk naar de ankerbaai.
Om bij Cies te mogen varen heb je een vergunning nodig die je online op www.iatlanticas.es aan kunt vragen. Je vult een formulier in, stuurt deze per mail terug en de volgende dag vind je de vergunning in je mailbox. Daarna registreren we ons online om ook te mogen ankeren. We hebben gehoord dat er regelmatig gecontroleerd dus we houden ons dit keer maar netjes aan de regels.
Ook hier zien we weer nieuwe Nederlandse boten en ’s avonds komen Kees en Sarah van de Espiritu op de borrel. Na een gezellige avond is de koelkast om half 3 toch echt leeg en is het de hoogste tijd om ons bed op te zoeken.
De volgende ochtend gaan we het eiland verkennen en met een redelijk punthoofd stap ik in het bijbootje. De eerste uitdaging begint zodra we aankomen bij de plaats waar we ons bijbootje vast kunnen maken. Het is laagwater en daarom een behoorlijke klim om boven te komen.
Na deze klim beginnen we aan de volgende. We lopen de berg op richting de vuurtoren en hebben hier een mooi uitzicht over Cies, de ankerbaai en Illa de San Martino. Door deze fysieke inspanning zijn hebben we de alcohol van gisteren er voor een heel stuk uitgezweet en we voelen ons weer een stuk fitter
We lopen verder naar Playa de Rhodas wat omschreven wordt als een van de mooiste stranden ter wereld. Dit strand vormt eigenlijk de verbinding tussen Monteagudo en El Faro. Het enige wat hier de rust verstoort zijn de ferry’s die vanuit onder andere Vigo en Baiona regelmatig op en neer varen.
Tegen de avond zijn we weer terug aan boord en halen we ons anker op. We varen een klein stukje door om vervolgens in Baiona het anker weer te laten zakken.