Wat een fantastische plek! We laten ons anker vallen in een prachtige baai vlak bij een mooi strand. Ook hier komen we weer bekenden tegen en we organiseren een barbecue op het strand. Dit is toch wel echt genieten!

Van de Panta Rhei hebben we vernomen dat er in een strandtent frikadellen speciaal te krijgen zijn en daar hebben we na 3 maanden wel zin in. Het was even zoeken maar uiteindelijk vinden we het restaurantje en bestellen maarliefst 3 frikadellen speciaal en een kroket. Na dit feestmaal halen we wat boodschappen omdat we visite krijgen.

Vrijdagmiddag krijgen we een berichtje van Pieter dat hij aangekomen is in Portimao. We halen hem op bij de haven en varen met de dinghy naar onze ankerplek. Pieter is vorig jaar tijdens de zomervakantie een week met ons mee gevaren maar we hadden toen de pech dat het weer erg slecht was. Dit keer kan Pieter lekker genieten van een heerlijk zonnetje en een mooie omgeving.

’s Avonds lopen we door het toeristische Portimao waar voldoende kroegjes te vinden zijn. Uiteindelijk komen we terecht in een Irish pub waar één man met een hoop instrumenten en een grote dosis humor voor een leuke show zorgt. De volgende dag gaan Rik en Pieter op zoek naar een watersportzaak. We hebben nog een soort clips nodig om de ankerketting te markeren (zodat je kunt zien hoeveel meter ankerketting je steekt) en een Marokkaanse gastenvlag. Wanneer deze klus geklaard is springen de beide heren het water in. Ik blijf toch maar aan boord omdat ik het water nog net iets te koud vindt.

Zondagochtend staan we vroeg op omdat de Formule 1 race om 6 uur begint. Het is een mooie race met een tweede plaats voor Max Verstappen en een dubbel podium voor RedBull.

Omdat Pieter morgen weer naar huis gaat wordt vanavond traditiegetrouw een borrel aan boord georganiseerd. De buren vinden dit ook wel gezellig en zo zitten we op een gegeven moment met 9 mensen in de kuip. De bemanning van de Tarpan, Aliante en Alcatraz zijn ook aangeschoven. Wanneer het buiten wat fris wordt verplaatst het overgebleven gezelschap zich naar binnen en we feesten door tot in de late uurtjes.

Dan is het voor Pieter alweer tijd om afscheid te nemen. We gaan met de dinghy naar de haven en zwaaien Pieter gedag.

Dan gaan we weer terug naar ons normale ritme. Er worden wat klusjes aan de boot gedaan en we brengen een bezoek aan Tom en Karine van de Alcatraz. Rik is er tijdens het zwemmen achter gekomen dat de anode van de schroefas los zat en heeft deze gedemonteerd. Er moet een stukje afgezaagd worden om het probleem te verhelpen en Tom heeft aangeboden om dit bij hem aan boord te doen aangezien hij een bankschroef heeft. Aan boord van de Alcatraz krijg ik eerst een rondleiding van Karine op hun prachtige schip. Rik staat met Tom inmiddels al in de motorruimte waar een heuse werkplaats in ingericht. Je kunt gewoon rondom de motor lopen en alles ziet er tiptop uit. Tom is jarenlang bezig geweest om het schip op te knappen maar het resultaat is werkelijk schitterend. De anode is binnen no-time een stukje kleiner gemaakt en na een drankje varen we terug naar de Incentive om deze te monteren. Wanneer we ’s avonds met z’n tweeën buiten zitten praten we over het tochtje naar Olhao dat gepland staat voor morgen en dromen al wat over Marokko. Niet wetende wat ons morgen te wachten staat…