Na een lekker rustig dagje zeilen in de zon komen we aan bij de haven van Olhao. We zien de Shalom en de Panta Rhei liggen en gaan op zoek naar een plekje voor de nacht. Dan worden we opeens teruggefloten door een nogal strenge medewerker van de haven. Hij vertelt ons dat er geen plek meer is en dat we maar ergens anders naar toe moeten gaan. Dit is nogal vreemd aangezien er nog genoeg plekken vrij zijn, maar de man zegt stellig dat deze plekken voor mensen zijn die vandaag nog terugkomen.

We besluiten om dan maar voor anker te gaan bij Culatra want dit schijnt een leuk vissersdorpje te zijn en dat willen we morgen wel gaan bekijken. Na het eten zitten we met z’n tweeën in de kuip te genieten van een prachtige zonsondergang. Via Facebook zoeken we contact met de Shalom en de Panta Rhei omdat we hen nog niet gesproken hebben aangezien we de haven niet in mochten.

Al snel komen we erachter dat beide boten morgenvroeg om 6 uur vertrekken naar Rabat in Marokko. Even later volgt het bericht: “waarom gaan jullie niet mee?”

De twijfel slaat toe. We hebben diesel getankt, water getankt, wat boodschappen gedaan en gekookt voor 2 dagen… maar we hebben niet echt een voorraad eten en drinken ingeslagen en we kunnen ook nog wel een douche gebruiken. Het is in totaal een afstand van zo’n 180 mijl dus dat betekent dat we 1 nacht door moeten varen. Het weer ziet er gunstig uit en het is wel erg leuk om met meerdere boten samen te gaan.

Niet veel later is de beslissing gemaakt: We gaan mee!

Ook de Aliante besluit aan te sluiten en zo zullen we morgen om 6 uur ’s ochtends met 4 boten vertrekken naar Marokko.

Rik haalt 2 biertjes uit de koelkast om het onverwachte “change of plans” te vieren. Morgen verlaten we het vasteland van Europa en gaan we naar Afrika!