We maken een tussenstop op de West Lemmon Cays om vervolgens terug te varen naar de East Lemmon Cays vanwege de verjaardag van Rik. Een aantal andere boten zijn ook onderweg dus we kijken uit naar een ouderwets gezellig feessie aan boord.

Maar voor het zo ver is blijken de Kesselse jagers succes te hebben. Loud weet een lionfish te schieten maar verspeelt daardoor helaas wel een speerpunt die vast komt te zitten in het koraal. Ik vind het nogal akelig, zo’n lionfish. De stekels zijn heel giftig dus je moet heel goed uitkijken dat je je er niet aan prikt.

Marlène draait er haar hand niet voor om en heeft al vaker met dit bijltje gehakt. Ofja bijltje, de stekels worden één voor één zorgvuldig verwijderd met een blikschaar en netjes overboord gekieperd. Dan is het gevaar geweken en kan de vis gefileerd, gebakken en opgepeuzeld worden.

Onder de zeilersgemeenschap is de lionfishjacht erg populair. Deze vissen komen oorspronkelijk helemaal niet voor in de Caribische zee en hebben geen natuurlijke vijanden waardoor aantallen in drastisch tempo stijgen en ze de zee langzaam leeg eten, wat rampzalig is voor andere vissen en het koraal.

Met name op de ABC’s hebben we gemerkt dat gestimuleerd wordt om de aantallen lionfish terug te dringen door onder andere duikscholen. Maar ook hier in de San Blas merken we dat de zeilersgemeenschap actief met dit probleem bezig is.