De Kuna indianen wonen niet altijd op de kleine eilandjes. Een aantal families wisselen elkaar om de paar maanden af en de rest van de tijd wonen ze in een dorp. Isla Maguina is zo’n dorp. Zodra het anker goed vast ligt gaan we met de dinghy aan wal en aanschouwen deze bijzondere wirwar van aan elkaar gebouwde hutjes die gescheiden worden door nauwe zandpaadjes.

Onze aanwezigheid wordt al snel opgemerkt en overal gaan deuren open en worden emmers en zakken met mola’s en ander verkoopwaar uitgestald. We struinen wat rond en moeten zo nu en dan de mola’s ontwijken waarmee links en rechts van onze neuzen in het rond gewapperd wordt.

Ook de kleintjes helpen mee met de verkoop

De watervoorziening op het eiland bestaat uit een buis die vanuit de rivier op het vasteland naar het eiland is gelegd. Hier wordt met jerrycans  of flessen water gehaald. 

In een klein uurtje tijd hebben we alles gezien en varen we verder naar Gunboat island. In de San Blas kan het nogal spannend zijn om een ankerplek te bereiken. De digitale kaarten van Navionics die we normaal gebruiken kloppen hier lang niet altijd. We werken daarom met twee systemen naast elkaar: Navionics en OpenCPN (met Bauhaus kaarten). Vaak moeten we door een opening in het rif of tussen twee riffen door navigeren om een rustige ankerplek te bereiken en vaak is het in de doorgang ondiep. We bekijken dan beide kaarten en vaak sta ik voor op de punt om de kleuren van het water te bekijken wat een indicatie geeft van de diepte terwijl Rik de boot stuurt. Dit keer is het weer even spannend qua diepgang maar we weten veilig de ankerplek te bereiken.  

Gunboat island is weer zo’n droom eilandje. Alleen de Rafiki en Incentive op blauw water omringd door een prachtig rif dat door de bemanning van beide schepen bewonderd wordt maar waar ook naar een avondmaal gezocht wordt. Dit keer nog geen prijs maar wie weet de volgende keer!