De oostkust van het Zuidereiland is qua natuur niet zo ruig als de westkust maar genieten doen we evengoed volop want ook hier is het erg mooi. De keuze voor de nacht is dit keer gevallen op de Sinclair Wetlands Nature Reserve. Voor $8,- per persoon (zo'n 5 euro) hebben we dit keer een kleine afgelegen camping met aan de ene kant prachtige natuur en de andere kant weilanden met ontelbaar veel schapen helemaal voor ons alleen. Deze avond eten we Hollandse pot. Gekookte aardappelen met zuurkool en een speklap.

The Caitlins, een gebied in het zuidoosten van het Zuidereiland.

Purakaunui Falls; The Catlins

Sinclair Wetlands

We slapen als roosjes en wordt pas om negen uur 's ochtends wakker! Na een langzaamaan ontbijt wordt de motor pas om half 11 weer gestart en gaan we op weg richting Dunedin voor de sterreparatie. Helaas is nog steeds alles gesloten dus we tuffen verder en de reparatie zal nog even moeten wachten.

De Portobello Road naar de Otago Peninsula is erg mooi. We zien een aantal zeeleeuwen maar de Albatrossen slaan we over aangezien we hier 20 euro pp voor moeten betalen.

Otago Peninsula

Zeeleeuw bij Otago Peninsula

Albatrossen zien we niet maar zeemeeuwen hebben ze hier genoeg!

Taiaroa Head; Otago Peninsula

In Palmerston wordt dit helemaal goed gemaakt met een gigantisch ijs voor een kleine prijs. Een foto konden we er helaas niet van maken want we hadden de handen vol en moesten dooreten om het niet allemaal te laten smelten. De Mouraki Boulders (ronde stenen op het strand waar we daarna nog even stoppen maar die heel toeristisch zijn) zijn er niks bij.

Mouraki Boulders; ongewoon grote en perfect ronde stenen langs Koekohe Beach

Onze zinnen zijn gezet op Mount Cook en dat betekent een pittig ritje voor de boeg. Vandaag zijn we tot Duntroon gekomen en staan geparkeerd op een soort oud voetbalveld. Voor een 6 euro pp mogen we gebruik maken van de faciliteiten waaronder een warme douche (Jippie!).

Het douchegebouw bij de voetbalkantine, waar een mens al niet blij van wordt!

Ondertussen houden we de websites van de Cook Strait Ferries nauwlettend in de gaten. Beide aanbieders hebben een online boekingsservice maar alles lijkt de komende drie weken weer uitverkocht. We zouden over ongeveer anderhalve week toch weer graag over willen steken naar het Noordereiland dus we hopen op een last-minute annulering waardoor wij een plekje kunnen bemachtigen. Fingers Crossed...

We komen aan bij Mount Cook, het hoogte puntje van Nieuw-Zeeland waar we de Hooker Valley Track lopen. Wederom een geweldige wandeling met uitzicht op de gletsjers en ijsblauwe rivieren.

Mount Cook in zicht!

Hier is de kenmerkende top van Mount Cook wat beter herkenbaar

Aan het begin van het Hooker Valley Track

Wederom....fe-no-me-naal!

Hooker lake met mount Cook op de achtergrond

Vanuit Mount Cook rijden we door naar Christchurch en gaan we op bezoek bij Jane. We kennen Jane nog helemaal niet maar het is een kennis van een andere zeiler die wij weer kennen. Via via volgde al snel de uitnodiging om langs te komen. De gastvrijheid van de kiwi's is eindeloos. We worden super vriendelijk ontvangen met koffie en allerlei lekkers. Jane heeft zelf ook al heel wat mijlen gezeild in de Pacific dus er is gespreksstof genoeg.

Op bezoek bij Jane in Christchurch

Diezelfde avond blijkt er een mogelijkheid om de ferry te boeken voor 8 januari. We besluiten dit te doen want hebben dan 90% van ons rondje op het zuidereiland gehad en kunnen gemakkelijk in twee dagen tot Picton rijden.

Prachtige route door de Marlborough regio

Op de ferry terug naar het Noordereiland. Het busje rechts onderaan met het witte dak en het zonnepaneeltje is onze James. 

In het volgende en tevens laatste deel van onze New Zealand Roadtrip keren we terug naar het Noordereiland en gaan we op familiebezoek.