In de Singapore Strait, de drukke zeestraat tussen Singapore en Indonesië die de Malacca Strait met de Zuid-Chinese zee verbindt, volgt de ene mega tanker de andere op en zigzaggen we tussen de Evergreen en één van haar andere 400 meter lange zusjes door. Groter worden ze niet gemaakt want dan passen ze namelijk niet meer door het Suez kanaal. De sport is wie het beste is in een spelletje Tetris3D en zo veel mogelijk containers kan stapelen op het beschikbare oppervlak. Het record staat momenteel op 24.004 containers op de Ever Alot. 

Het blijft me verbazen hoeveel spullen er continu van de ene naar de andere plaats vervoerd worden en vraag me soms af of dit nu echt wel allemaal nodig is. Indrukwekkend is het dan weer wel. 

Het contrast met Indonesië kon niet groter zijn. Moderne wolkenkrabbers laten de skyline lijken op die van Manhatten en wanneer we de rivier opvaren doet de stuurboord kade ons denken aan de haven van Rotterdam. Aan bakboord houten huisjes op palen met op de achtergrond hoge flats. Ik kan nog geen goed beeld van Maleisië vormen. Gedeeltes lijken bijna westers en de buurman woont in een huisje op palen in de rivier. Als we goed kijken lijkt ook het gros van de flatgebouwen aan de Maleisische zijde leeg te staan.

We kijken onze ogen uit maar letten daardoor iets minder goed op de kaart en komen per ongeluk 5 meter over de Singaporese grens in Singaporese wateren terecht. De rivier die we opvaren naar de haven in Maleisië vormt namelijk de grens tussen de twee landen en wordt streng bewaakt. Meteen komt er een politieboot in volle vaart al toeterend op ons af. Een beetje overdreven allemaal maar we gaan weer netjes terug naar de Maleisische kant en varen door naar Puteri Harbour Marina in de regio Johor.

Eenmaal aan de steiger genieten we van een heerlijke warme douche en trakteren ons op een lekker hapje. Vol overgave dip ik mijn spring roll in het bakje saus en neem vol verwachting een hap. Binnen twee seconden sta ik in lichter laaie en heb ik lippen waar Angelina Jolie nog jaloers op zou worden. Lesje geleerd, ook hier bij iedere bestelling even “tidak pedas” vermelden. Zowel in het Indonesisch als het Maleisisch de vertaling van “niet pittig”. Blijkbaar belangrijk genoeg om universeel te houden. Ik ben het er mee eens. Ondanks de training met Indonesische pepers in nagenoeg ieder gerecht graag voor ons nog steeds tidak pedas voor zuidoost Aziatische maatstaven. Het vuur wordt geblust met een welverdiend koud glas gerstenat. In de avond pakken dikke wolken zich samen tot een donkergrijs pakket en zien we weerlicht in de verte. Het onweert hier bijna iedere dag en het regent veel en hard.

Op het eerste gezicht lijkt het alsof we in één klap weer in de westerse wereld zijn belandt. Flatgebouwen, bars, restaurants, een winkelcentrum en een perfect aangelegd wegennet. Het enige dat ontbreekt zijn de mensen. Bij de restaurants rond de haven zijn nauwelijks gasten, de wegen zijn nagenoeg leeg en het verkeer dat er rijdt negeert daardoor steevast de rode verkeerslichten. Veel panden staan leeg en als we iets beter kijken is menig gebouw aardig in verval geraakt.

De tanksteiger die bij de haven gebouwd zou worden is er nooit gekomen dus diesel moet per taxi met jerrycans geregeld worden. Kleine kanttekening is het feit dat je officieel maar twintig liter brandstof per dag in jerrycans mag kopen. De reden hiervoor is het enorme prijsverschil tussen de brandstofprijzen in Singapore en Maleisië. Omdat in Maleisië de brandstof flink gesubsidieerd wordt door de overheid betaal je hier slechts een kwart van de prijs die je in Singapore zou betalen. Om smokkel tegen te gaan zijn de hoeveelheden die in jerrycans getankt mogen worden dus gelimiteerd.

Zoals altijd zijn wij een uitzondering op de standaard situatie doordat we met een zeilboot rondvaren en moeten ruim 250 liter diesel in jerrycans zien te regelen. Met 20 liter per dag zouden we daar 13 dagen mee bezig zijn dus dit vraagt om een creatieve oplossing. Met een grab-taxi (soort van Uber) kunnen we voor omgerekend 1 à 2 euro naar het tankstation. We gaan met z'n tweeën en doen alsof we voor twee boten tanken. Ieder 20 liter is dus al 40 liter per dag. Echter onze jerrycans zijn geen 20 liter maar 30 liter per stuk. Het lukt om ze gevuld te krijgen en rijden op en neer naar verschillende tankstations waar we af en toe evengoed moeten praten als brugman om de twee jerrycans gevuld te krijgen. Met 60 liter brandstof per diesel-run en twee runs per dag hebben zijn we in drie dagen weer helemaal vol. Die klus is geklaard. Ook de onderdelen voor de circulatiepomp die stuk ging in Indonesië zijn geleverd. Rik reviseert de pomp zodat we weer een goed reserve exemplaar aan boord hebben.

In het weekend is er een markt georganiseerd vanwege het Hindoeïstische Divali lichtjesfeest en wordt het wat drukker rond de haven. De attracties voor de kinderen zijn anders dan we die in Europa gewend zijn. Er zijn uitbundig versierde fietsen met licht en geluid in bijvoorbeeld het Hello Kitty thema waar een ritje mee gemaakt kan worden en er kan met konijnen geknuffeld worden. Het visjes vangen op de kermis is ook aanwezig maar dan een variant met levende guppy's. Verder zijn er tal van kraampjes met allerhande streetfood.

Incentive in Puteri Harbour Marina

Visjes vangen op de markt

De Hello Kitty fiets rijdt gasten rond op de markt

Een van de redenen om voor deze haven te kiezen is de mogelijkheid om goedkoop naar Singapore te reizen. De boot ligt voor 15 euro per nacht veilig in de haven en voor 1 euro per persoon kunnen we met de bus naar het metrostation in Singapore. Een groot verschil met de 70 euro per nacht die in de haven van Singapore gerekend wordt voor een boot van 12 meter lang.

Met de grab taxi gaan we naar het Gelang Patah busstation, passeren twee douanestations en staan een uurtje later op Singaporese grond. Met de metro reizen we verder naar het centrum waar we een eenvoudig hotel geboekt hebben voor de nacht. Alles is super georganiseerd in Singapore en het is vooral ook erg schoon. Dit komt doordat de boetes op vervuiling extreem hoog zijn.

We kijken onze ogen uit in de dure winkelcentra, lopen over het formule1 circuit en vergapen ons aan de aparte en moderne gebouwen. We lopen door het Gardens by the Bay park en kopen een kaartje om vanaf de top van het beroemde Marina Bay Sands hotel van het uitzicht te genieten. We eten bij een zogeheten Hawker Center. Dit is een hal of openlucht centrum waar meerdere eetstalletjes gevestigd zijn en je betaalbaar lokaal streetfood kunt proberen.

Sanne in Singapore!

Formule 1 circuit Singapore

F1 Marina Bay Street Circuit

De Flower Dome en het Cloud Forest - Gardens by the Bay

Links het beroemde Marina Bay Sands hotel en rechts het ArtScience Museum

The Shoppes at Marina Bay Sands luxe winkelcentrum

Gardens by the Bay

Gardens by the Bay met het Marina Bay Sands hotel op de achtergrond

Uitzicht over het park vanaf de top van het Marina Bay Sands hotel. Op de achtergrond zijn de vele geankerde vrachtschepen te zien.

Op het dak van het hotel bevindt zich een infintiy pool maar dat is alleen toegankelijk voor hotelgasten en daar moet je diep voor in de buidel tasten. 

Ion Orchard Shopping Mall

"De duiven niet voeren want hun poep vervuilt de stad". De boete voor het voeren van duiven kan oplopen tot €7000,-!

Smullen van streetfood bij een zogeheten Hawker Place

In de avond keren we terug naar het Gardens by the Bay park voor de lichtshow en pikken ook nog de Spectra water en lichtshow voor het Marina Bay Sands mee. Dan vinden we het wel goed geweest en keren terug naar de wijk waar we het hotel geboekt hebben. Rik spot onderweg een klein karaoke barretje waar het redelijk druk is en we besluiten voor de lol even binnen te kijken.

We zijn de enige toeristen, nemen plaats aan het enige tafeltje dat nog beschikbaar is en bestellen een biertje. De locals bestellen een emmer met flessen bier die over kleine glaasjes verdeeld wordt en we hebben het idee dat de meesten al een aardige slok op hebben. In keurige pantalons en geruite blouses wordt uit volle borst meegezongen met de Chinese liedjes waarvan de videoclips op een tiental schermen te zien zijn. We maken kennis met Patrick die zijn 50-ste verjaardag viert en vieren nog even met hem mee. Een erg leuke avond en een mooie afsluiter van ons bezoek aan Singapore.

Singapore by night

Gardens By The Bay by night. De Supertrees worden prachtig verlicht.

Garden Rhapsody is een gratis toegankelijke lichtshow die dagelijks plaatsvindt. 

Spectra licht- en watershow by het Marina Bay Sands. Iedere avond gratis te bezichtigen.

In de karaokebar met de jarige Patrick die nog best aardig blijkt te kunnen zingen!

Eenmaal terug aan boord in Maleisië gaan we op zoek naar een nieuw matras voor onze kajuit. Rik heeft de laatste tijd erg veel last van zijn rug en we hopen dat een beter matras de klachten zal verminderen. Ik bel een klein bedrijf in de buurt van de haven en een zeer vriendelijke en behulpzame stem aan de andere kant van de lijn zegt dat we maar even langs moeten komen met de oude matrassen zodat we samen naar een oplossing kunnen zoeken. Niet veel later maken we kennis met Kit bij wie we uiteindelijk een latex topper kopen die we zelf op maat snijden en bovenop het oude matras leggen. Een snelle en effectieve oplossing om het slaapcomfort aan boord te verbeteren.

Rik snijdt met het broodmes de topper op maat. Wat zal ie lekker slapen vannacht!

Kit is erg geïnteresseerd in onze reis en brengt ons met al onze matrassen weer terug naar de haven waar hij ook een kijkje neemt aan boord en vraagt of hij de volgende dag misschien met zijn vrouw en zoontje terug mag komen. Dat vinden we natuurlijk hartstikke gezellig en zo zitten we de volgende middag met de hele familie aan boord van Incentive. We krijgen Chinese koffie en snacks cadeau. Zoontje Lucas vindt alles interessant en gaat op ontdekkingstocht in de boot terwijl wij gezellig met Kit en zijn vrouw Joey zitten te kletsen onder het genot van een kop koffie, Daarna worden we uitgenodigd om samen Chinese dumplings te gaan proeven. In een restaurantje vlakbij krijgen we de lekkerste variaties voorgeschoteld. Wij zijn fan! Met name de Xiao Long Bao variant, een flinterdun deeg gevuld met varkensvlees en zeer smaakvolle bouillon, bevalt ons erg goed.

Dumplings proeven met Kit, Joey en Lucas

Joey legt uit hoe de Xiao Long Bao gegeten moet worden. Heel voorzichtig op de lepel leggen, een klein gaatje in de bovenkant bijten, de soep eruit slurpen en dan de dumpling eten. Heerlijk!

We rijden terug naar de haven, nemen afscheid van onze nieuwe vrienden en maken ons klaar voor vertrek richting Port Dickson. Dit soort toevallige ontmoetingen maakt het reizen extra leuk en bijzonder!