Voor het eerst sinds Mackay in Australië, nu alweer zo'n 2 maanden en 2200 mijlen geleden, liggen we aan een steiger. De havenmeester is een ware marifoon kunstenaar. Het gebrek aan vaardigheid in de Engelse taal compenseert hij met zijn enthousiasme en complimenten voor de schippers. Rik wordt bij het aanlopen van de haven begroet met de woorden: “ I love you..........visiting Wangiwangi. You sound like a king!”

De haven van Wanci

Met zo'n tien boten van de Sail2Indonesia Rally is het gezellig aan onze privé steiger. We vieren onafhankelijkheidsdag samen met de Indonesiërs en sluiten af met wederom een diner bij de burgemeester. Dit keer zijn we niet alleen toeschouwers maar worden we geacht zelf ook een muzikale bijdrage te leveren. Met z'n allen zingen we Sailing van Rod Stewart en worden gehuldigd met een shawl met de naam Wakatobi erop.

De zeilers worden gehuldigd na het optreden

Ook dit keer staan er traditionele dansoptredens op het programma en zijn de kostuums prachtig. 

Er wordt ook gezongen door deze prachtige uitgedoste dames.

Daarna zijn we wel weer even klaar met het officiële gedeelte en gaan we lekker zelf op pad en huren een scooter. Voor omgerekend €4,67 mogen we de hele dag rondcrossen. Benzine koop je in flessen langs de weg voor zo'n €0,80 per liter. Prijzen waar we in Europa op het moment alleen maar van kunnen dromen.

Rikkert op de brommert

Tanken Indonesian style

We komen langs Wangi-Wangi Parfum, wat een piepklein winkeltje is waarin ongelofelijk veel kleine flesjes staan. Je kiest eerst een leeg flesje en mag dan een geurtje kiezen. Alle bekende merken worden hier vakkundig gekopieerd waarna er nog een andere onbekende vloeistof, die verdacht veel op water lijkt, aan toe wordt gevoegd. Voor €1,25 ben je de man en ruik je na gebruik tenminste 10 minuten naar rozen voordat je het flesje weer tevoorschijn moet halen.

Wangi Wangi Parfum

Een tevreden verkoper en een tevreden klant

In het zuiden van het eiland bevindt zich het Liya Togo Fort. Met de brommer gaan we onder één van de poorten door en rijden rond door de smalle straatjes.

Een van de poorten van Liya

Veel huizen zijn gebouwd op palen.

De huizen zijn zowel van binnen als buiten zeer eenvoudig. 

Er bevindt zich hier tevens een zeewierkwekerij met medewerkers met een opperbest humeur die ons vriendelijk welkom heten en erg moeten lachen als we onze vragen in het Engels maar niet uitgelegd krijgen. We weten dus ook niet zeker of dit zeewier voor consumptie of om andere redenen gekweekt wordt.

We rijden het hele eiland rond, komen terecht op kleine paadjes en zien overvolgeladen scooters en vrouwen die rondlopen met grote manden of schalen op hun hoofd.

De hoofdweg op Wangiwangi, een rondje langs de kust van het eiland.

We zijn al vaker scooters tegengekomen die volgeladen zijn met dit soort bladeren. We zijn er nog niet achter wat het nu precies is.

Hier stoppen we voor een drankje en komen erachter dat de ronde bakken geen zwembaden zijn maar garnalenkwekerijen!

Deze vrouwen lopen met grote schalen met rijst op hun hoofd over straat. 

En niet alleen rijst wordt per hoofdschaal vervoerd. Schijnbaar het alternatief voor een boodschappentas hier.

Wanneer we een zijstraatje nemen komen op een soort jungleroute terecht.

Voor een paar euro per persoon kun je heel lekker eten. De gerechten staan uitgestald in een vitrine en je kunt zelf je maaltijd samenstellen

Drukte aan het water in Mola village

Ook hier staan weer veel huizen op stelten.

Een scooter is het beste vervoersmiddel hier, auto's passen gewoonweg niet in de smalle straatjes

In Wanci bevindt zich een zoetwaterbron waar lekker gezwommen kan worden. 

De kinderen vermaken zich opperbest!

Wangiwangi is verrassend schoon en we zien hier tot onze verbazing ook prullenbakken langs de weg staan. Iets wat voor ons vanzelfsprekend is maar hier meer als een uitzondering beschouwd moet worden. Ondanks dat zien we toch meerdere ratten op de kade en willen om die reden ons verblijf aan de steiger waar deze harige beestjes gemakkelijk aan boord kunnen kruipen beperken. De nachtmarkt vlakbij de haven is een perfecte plek om groenten, fruit en vis in te slaan.

Vanaf een uur of vier in de middag gaat de nachtmarkt open

Maar eigenlijk is het veel leuker om erheen te gaan als het donker is.

Hier worden vis satés verkocht. De verkoopsters zitten hier voor de verandering in kleermakerszit op de toonbank.

Vlees is er bijna niet te krijgen maar vis is er volop

Ook mooie grote tonijnen worden hier verkocht. 

Nu de voorraad weer aangevuld is besluiten we door te varen naar de volgende stop van de Rally wat de plaats Pasar Wajo op het eiland Buton is.

Eenmaal in Pasar Wajo aangekomen horen we van een medezeiler dat een van de ratten inderdaad een tijdelijk onderkomen op één van de boten heeft gezocht. Wij zijn blij dat we zonder verstekeling vertrokken zijn en weer lekker achter ons eigen anker liggen.