In de late middag pik ik de mooring op bij Medana Bay Marina. De afgelopen weken hebben we flink doorgevaren met deze plek als stip op de horizon. Hier kunnen we Incentive met een gerust hart achterlaten terwijl wij het nabijgelegen Bali bezoeken.

Maar waarom vaar je niet gewoon naar Bali? Hoor ik je denken. En dat is best een logische gedachte. Op Bali zijn er echter maar weinig plekken waar we Incentive een paar dagen achter kunnen laten en die liggen ook nog eens ongunstig met betrekking tot onze verdere route. Daarnaast staat er een zeer sterke stroming tussen de eilanden wat het moeilijk maakt zelf naar het zuiden van Bali toe te varen. Nu we zo ver gekomen zijn willen we Bali echter niet overslaan en wordt er een alternatief bedacht. Met de fast ferry steken we over van Bangsal op Lombok naar Padangbai op Bali en Incentive blijft achter in de veilige haven. 

Het lijkt wel alsof we in een ander land terecht gekomen zijn. De eilanden die we tot nu toe in Indonesië bezochten waren overwegend moslim. De Balinezen volgen een vorm van het Hindoeïsme die bekend staat als Agama Hindu Dharma. Tot nu toe hebben we de minder toeristische kant van Indonesië gezien maar nu vallen we met de neus in de toeristische boter. Bij aankomst staan zo'n vijftig man op de steiger te roepen of we een taxi nodig hebben of dat we een snorkeltrip willen doen of een scooter willen huren. Met enkel twee rugzakken als bagage weten we de meute snel te ontvluchten en zoeken een rustig plekje waar we lunchen en een plan de campagne maken.

De pogingen om hier een scooter te huren hebben we gestaakt vanwege het feit dat de aanbieders willen dat we onze paspoorten inleveren als borg voor de scooter. Het is al wat later in de middag en zo'n 3 uur in een volgepropte bus zien we ook niet zo zitten. Het wordt dus een taxi die ons in een uurtje tijd naar de plaats Ubud brengt. Het tientje meer ten opzichte van de prijs van de bus naar onze mening meer dan waard! 

Onderweg kijken we onze ogen uit. We rijden langs rijstvelden en tempels en het is vooral ook veel drukker dan we de afgelopen maanden gezien hebben. Toch hangt er een prettige en gemoedelijke sfeer waar we allebei blij van worden. In Ubud aangekomen gaan we op zoek naar een plek voor de nacht. Uiteraard hebben we van tevoren niks geregeld en dus ook niks geboekt, want dat houdt het leven een beetje spannend. Echt moeilijk is het niet om een kamer te vinden want het aanbod is gigantisch. De keuze valt op een kleine zogeheten homestay waarbij we door een soort tempeldeur naar binnen lopen en in een prachtige Balinese tuin terecht komen.

Beeld van de god Ganesha bij de ingang van de homestay waar we verblijven. 

Voor een tientje per nacht hebben we een kamer met airco, een eigen badkamer en zelfs een zwembad. Helemaal prima dus. De vriendelijke eigenaar kan ook wel een mooie Nmax motorscooter voor ons regelen. Die kost ook een tientje per dag en we hoeven dit keer niet onze paspoorten in te leveren. Verzekering is er ook niet, alles gaat op goed vertrouwen.

Wij zijn blij met de geboekte successen, gooien de rugzakken af en wandelen Ubud in. Er is nog net genoeg tijd om het bekende Monkey Forest te bezoeken voordat de zon onder gaat dus we hangen meteen de toerist uit. Onderweg zien we al tal van apen over daken en elektriciteitsleidingen lopen. Vaak met een mannetje met katapult er achteraan om te voorkomen dat ze zich als ongenodigde gasten bij de vele restaurants melden. 

Tussen de stroom toeristen door lopen we een rondje door het bos. Tussen veel te dikke Amerikanen met een achterwerk waar je een buffet op kunt serveren gehuld in een panterlegging die tot over zijn maximale capaciteit is opgerekt. Ze komen in kuddes en waggelen vooruit om na vijf meter weer even te stoppen om uit te puffen.

Gelukkig is het pad breed genoeg om ze in te halen en kunnen wij genieten van de aapjes, tempels en bijzondere sculpturen in het park. Het valt ons op hoeveel fantasie er in de beelden zit.

De eerste sculpturen die we tegenkomen in het Monkey Forest van Ubud

Er zijn prachtige waterpartijen tussen het weelderige groen

Sommige beelden zijn erg vrolijk en fantasierijk

Een van de vele aapjes (makaken) in het Monkey Forest

Twee aapjes op een bankje

De omgeving is schitterend. Het is een genot om hier rond te wandelen

Grootste tempel in het Monkey Forest

Nog meer aapjes...

Ook buiten het bos zitten overal apen. 

 

Na een uurtje hebben we genoeg aapjes gekeken en lopen terug naar onze homestay. Onderweg trekt een bord met de woorden “frikandel speciaal en broodje kroket” onze aandacht en kunnen we de verleiding niet weerstaan. “Ach, we zijn toch op vakantie!” zegt Rik.

Deze konden we toch echt niet weerstaan

Twee gelukkige Hollanders

Met een grote glimlach zitten we niet veel later aan een tafeltje met een koud biertje en echte Hollandse gefrituurde lekkernijen voor onze neus. Moe en voldaan lopen we terug naar onze tempeldeur en genieten van een heerlijke nachtrust en de luxe van een groot tweepersoons bed in een kamer met airconditioning.

Wanneer de zon de volgende ochtend wakker wordt en zijn stralen door de luiken van de kamer steekt is het ook voor ons tijd om aan de dag te beginnen. Onze scooter staat al klaar. Met een grote sticker met “Love and Peace” op de voorkant moet het vast goed komen. Een offerbakje is tussen de nummerplaat gestoken.

 

Rik op onze Love-and-Peace-Machine

Bali staat bekend als het eiland der goden. Dagelijks worden er ontelbaar veel offers gebracht aan deze goden middels offerbakjes (canang). Ze staan echt overal zoals bijvoorbeeld op de stoep, in tempels, op het dashboard van een auto, voor onze slaapkamerdeur en dus ook tussen de nummerplaat van onze scooter. Canang offers worden elke dag door de Balinezen zelf gemaakt. Je ziet dus ook overal mensen in de weer met kokosbladeren en nietapparaten waarvan deze vierkante bakjes gemaakt worden. De inhoud bestaat vaak uit fruit, bloemen, bladeren, rijst, wierook en heilig water. Af en toe komen we een “bakje speciaal” tegen met een extra snoepje, koekje of zelfs een flesje yakult! De goden moeten wel zoet en gezond blijven zullen we maar zeggen.

De ingrediënten van de bakjes hebben de heilige kleuren van de Hindoeïstische drie-eenheid: rood (Brahma), zwart (Vishnu) en wit (Shiva).

Onze Love and Peace Machine wordt gestart met als bestemming Jatiluweh. Één van de beroemdste rijst terrassen op Bali. Het waterbeheer en irrigatiesysteem voor deze rijstvelden heet Subak en werd ontwikkeld in de 9e eeuw. Voor Balinezen is irrigatie niet alleen het geven van water aan plantenwortels, maar het water wordt gebruikt om een complex getrapt kunstmatig ecosysteem te bouwen.

De wegen door de rijstvelden en ook de uitzichten zijn prachtig. Maar die ontelbare frisse kleuren groen kunnen niet bestaan zonder water, en dat water valt net na aankomst met bakken en emmers tegelijk uit de lucht. We hadden gehoopt een mooie wandeling te kunnen maken maar in deze weersomstandigheden is er helaas weinig te zien. Gelukkig hebben we onderweg wel een paar mooie foto's kunnen maken.

Diverse foto's van de Jatiluwih rijstvelden

 

Het is bijna onmogelijk om te kiezen welke tempels je absoluut niet mag missen. Er zijn er gewoonweg te veel en ze liggen verspreid over het hele eiland. Wij laten het aan het toeval over en kiezen degene die op onze route terug naar Ubud ligt. We stoppen in het dorp Mengwi bij de Pura Taman Ayun die rond 1634 gebouwd werd door de toenmalige koning van het Mengwi koninkrijk. Het complex is geïnspireerd op de Chinese architectuur en is in 1937 grondig gerestaureerd.

Het complex bestaat uit vier afdelingen. Deze afdelingen hebben elk een eigen rang waarbij het ene deel hoger in aanzien staat dan het andere. Het buitenste deel wordt gebruikt voor bijeenkomsten en ceremonies en is ook voor ons toegankelijk. Het binnenste en heiligste gedeelte is afgesloten voor toeristen maar kan vanaf de zijkant wel bekeken worden. De torens staan voor eerbied voor de voorouders.

Pura Taman Ayun

Dit is een kostuum dat gebruikt wordt bij ceremonies 

Het binnenste en heiligste deel van de tempel

De torens die symbool staan voor eerbied voor de  voorouders

Het verkeer op Bali is een chaos. Met name scooters domineren de weg en schieten links, rechts voor en achter voorbij. Voorrangsregels lijken niet te bestaan en wie het meeste lef heeft mag als eerste oversteken. Ook de stoep maakt deel uit van het te gebruiken wegdek en auto's staan vooral veel stil in de ontelbare files. Er wordt over het algemeen niet hard gereden maar het is vooral ontzettend druk. Rik crosst met een glimlach van oor tot oor als een ware Balinees kriskras door alles heen. Links over de stoep auto's inhalen zonder een prent van het CJIB te ontvangen. Rik kan hier wel aan wennen.

 

Chaos op de weg

Links inhalen over de stoep....kan prima!

Net voor het donker wordt nemen we nog een kijkje bij de Tegallalang rijstvelden. Toeristische dan Jatiluweh maar ook schitterend mooi. We gingen eigenlijk ook voor het proeven van de beroemde Kopi Luwak, een van de duurste koffiesoorten ter wereld. De hoge prijs wordt niet veroorzaakt door een speciale koffiebes maar door het bijzondere productieproces. Kopi is het Indonesische woord voor koffie en Luwak is de naam van van een dier uit de familie van de civetkatachtigen, met als bijnaam de koffierat.

De kat eet de koffiebessen, verteerd het vruchtvlees en poept vervolgens de pitten weer uit. De pitten uit de poep worden verzameld, gewassen en ontdaan van de schil voordat ze geroosterd worden. De aminozuren die tijdens het fermentatieproces zijn vrijgekomen werken tijdens het roosteren in op de pitten en zorgen voor de kenmerkende en bijzondere smaak.

Een beetje een vies idee dus maar nu we er toch zijn moet dit toch nader onderzocht worden. De scooter wordt geparkeerd en we lopen naast een restaurant een helling af om een foto te maken van de rijstvelden. Daar ontdekken we kleine kooitjes met de beroemde Luwak koffierat. Zo werkt het dus. Niet in het wild naar drolletjes met pitten zoeken maar dus gewoon een beest in een kooitje voeren en de keutels onder het kooitje uit vegen. We besluiten de koffie over te slaan.

Tegallalang rijstvelden

 

De arme Luwak, als (koffie)ratten in de val

We verlaten Ubud en bezoeken de Goa Gajah tempel, ook wel de olifantengrot genoemd, voordat we verder rijden naar het zuiden.. Het heiligdom dateert uit ten minste de 11e eeuw en werd in 1922 ontdekt. De ingang van de grot bestaat uit een soort monsterlijk wezen met wijd open mond. Een Nederlands-Indisch koloniaal bestuurder zag de monsterkop in 1923 aan voor een olifantenkop omdat deze gedeeltelijk stuk was. In de grot bevinden zich de beelden van de goden Ganesha (de hindoegod met de olifantenkop) en drie Linga die de manifestaties van de god Shiva voorstellen.

Bij de brokstukken werden destijds waterspuwers en enkele andere beelden gevonden. Daaruit werd de conclusie getrokken dat dit een ritueel bad moest zijn geweest. In 1954 werd het rituele bad blootgelegd waarin zeven beelden van water gietende vrouwen symbool staan voor de zeven rivieren van India. Het is een prachtig complex midden in de natuur. We zijn heel vroeg en kunnen dus in alle rust genieten voordat de toeristenstroom op gang komt.

Ingang van de grot van de Goa Gajah tempel

Het rituele bad met drie van de zeven water gietende vrouwen

De drie Linga met vele offerbakjes ervoor 

Natuur rondom de Goa Gajah tempel

Prachtig hoe de wortels van deze boom zich over de grond kronkelen

 

Alles is bedekt is met een groene moslaag wat een sprookjesachtig gevoel geeft

We maken nog een korte tussenstop bij de Tegenungan waterval voordat we doorrijden naar de hoofdstad van Bali; Denpasar. We nemen uiteraard een kijkje bij de haven.

 

Tegenungan waterval

Op weg naar de haven van Denpasar komen we enorme kleurrijke sculpturen tegen

Vaak zijn er elementen van dieren in verwerkt

Dit beeld op een rotonde vonden we wel heel bijzonder

De haven zit helemaal volgepropt met vissersschepen

De plaatsen Kuta, Seminyak en Changgu zijn toeristische bestemmingen vlakbij Denpasar met surfstranden, resorts, bars en restaurants. Het is erg populair onder feestende Australiërs en kan vergeleken worden met bijvoorbeeld Mallorca voor Europeanen.

Het beroemde en drukke strand van Kuta

Surfers verplaatsen zich vaak met een brommer waar de surfplak op mee kan

We zijn wel in voor een feestje en kiezen voor het schijnbaar hippe en iets minder drukke Changgu. Rik mag zijn scooterkunsten weer vertonen want hier is het zowaar nog drukker als in Denpasar. We passeren ontelbare resorts en strand parasols. We hebben een leuke avond in Changgu maar het is voor ons allemaal een beetje té hip. Voor de backpackers van nu is een oploskoffie in het hostel niet goed genoeg meer. Hordes zitten iedere morgen bij speciale koffietentjes hippe dure koffie te drinken met een telefoon voor hun neus want de Wifi is natuurlijk gratis. Tijden veranderen. 

Wij stappen de scooter op en kiezen een willekeurige route die door rijstvelden in het minder bekende westen van Bali loopt. Het wordt misschien wel de mooiste dag van de week. Er is nauwelijks verkeer en de wegen lijken op een racecircuit.

Rijstvelden in het westen van Bali waar we toevallig bij uitkomen

Wederom fenomenale uitzichten

Naast rijsvelden kijken we ook uit over prachtige groene heuvels

Op de scooter worden allerhande vrachten vervoerd

Een prachtig wegdek, helemaal voor ons alleen

Ook hier komen we talloze tempels tegen

 

De dag wordt afgesloten met een heerlijke lokale maaltijd. Voor dit alles betalen we in totaal nog geen tien euro!

In de avond dompelen we ons nog één keer onder in het hippe Changgu. We besluiten de bekendste bar genaamd Las Brisas te bezoeken. Een prachtig aangeklede luxe beachbar met zwembaden en alles er op en er aan. We gaan aan een willekeurige tafel met uitzicht op zee zitten en verwachten een veel te duur biertje te kunnen bestellen. Binnen twee minuten worden we gesommeerd om een andere plek te zoeken. De tafel die wij gekozen hebben mag alleen gebruikt worden als er minimaal 1 miljoen roepia wordt uitgegeven (zo'n 67 euro).

We belanden in een hoekje aan een kleine tafel en houden het na één biertje weer voor gezien. Prachtig om te zien, maar niet ons ding. De lokale bar met live muziek vlak bij het hotel biedt vertier dat meer bij ons past en zorgt voor een toch nog geslaagde laatste avond van deze reis op Bali.

De beroemde Las Brisas Beachbar. Erg mooi maar heel gezellig vonden we het niet.

's Morgens brengen we de scooter terug naar Ubud en worden we met de taxi naar Padangbai gebracht waar de fast ferry op ons wacht. Een andere dit keer. Het kleine vaartuig is een afgesloten buis zonder airconditioning die meer in de golven duikt dan dat hij er overheen gaat waardoor we het gevoel krijgen in een onderzeeër te zitten. Na twee en een half uur zweten komen we aan op Lombok en worden we herenigd met onze geliefde incentive die rustig ligt te wachten op ons en nieuwe avonturen.