Voordat we Cayo Campos verlaten komt ’s morgens Noël nog even langs. Hij heeft 4 gekookte lobsters in zijn bootje liggen en geeft ze aan ons met de vraag of we misschien nog een flesje rum over hebben. Natuurlijk kunnen wij nog een flesje missen en daarnaast is onze dankbaarheid groot voor het zoete water wat we hier hebben mogen tanken.

Na de ruil kan het anker omhoog en vertrekken we naar Isla Juventud.

Het is weer even spannend tijdens de doorvaart van de pasa de Quitasol waarbij de dieptemeter aangeeft dat we nog 20 cm tussen de onderkant van de kiel en de bodem hebben maar alles gaat goed en we komen aan bij de geplande ankerplek op Isla de Juventud. We hebben ons anker nog niet uitgegooid of we worden al opgeroepen via de marifoon. Onze aankomst is niet onopgemerkt gebleven door de autoriteiten en er wordt ons verteld dat we geen toestemming krijgen om hier de nacht door te brengen. Dat is niet zo mooi aangezien we de eerstvolgende ankerplek nooit voor zonsondergang kunnen bereiken.

Rik moet praten als brugman maar krijgt uiteindelijk toestemming om bij hoge uitzondering één nachtje te ankeren mits we 1 nautische mijl uit de kust blijven en we bij eerste daglicht ankerop gaan. We beloven plechtig ons aan de regels te houden en vervolgen de volgende ochtend vroeg onze weg.