Fase 1 voltooid!

Voordat we uit Nederland vertrokken hebben Rik en ik een soort van reisplan gemaakt. Omdat we geen idee hadden hoe het ons zou bevallen hebben we de reis verdeeld in fases:

Fase 1: Van Nederland naar Las Palmas, Gran Canaria

Fase 2: Van Las Palmas, Gran Canaria naar het Caribisch gebied

Fase 3: Vanuit het Caribisch gebied terug naar Nederland of door het Panama kanaal en dan echt de wereld rond

Fase 1 is nu voltooid en daar zijn we trots op! Het zeilen en reizen bevalt ons prima en de keuze om verder te gaan is eigenlijk al lang gemaakt. We zullen ons de komende weken voorbereiden op de grote oversteek naar Suriname via Kaapverdië.

Bij aankomst zien we de gigantische haven van Las Palmas die nu dus propvol ligt met de schepen die meedoen aan de ARC. Na even zoeken vinden we een plekje in de drukke ankerbaai en laten het anker zakken. Terwijl Rik samen met John van de Fastus bij het havenkantoor is om ons aan te melden komen Koen en Iris van de Immaqa langs met hun dinghy. Wanneer John en Rik terugkomen zitten we met z’n drieën al lekker te borrelen. Zodra het donker wordt kijken we met z’n allen naar het vuurwerk dat ter ere van het vertrek van de ARC wordt afgestoken. De Immaqa zal morgen uitvaren om vanaf het water de start van de ARC te zien en we worden uitgenodigd om mee te varen. Dat laten we ons geen twee keer zeggen!

Zo gezegd, zo gedaan. Een uurtje voor de start komt de Immaqa met ook Heidi en Tom van de Shalom aan boord langs de Incentive varen. Met een soepele manoeuvre springen we vanuit de Incentive over op de Immaqa en varen de haven uit.

Onder de ruim tweehonderd boten die vertrekken zijn ook een aantal bekenden van ons. We weten onder andere de Quiset te traceren via AIS en varen hen achterna om nog even gedag te zeggen.

Het is een prachtig gezicht om al die schepen te zien vertrekken.

Dan wordt het tijd om terug te varen en te wachten totdat we de haven in mogen. Via de marifoon worden de schepen die op de wachtlijst staan één voor één opgeroepen om binnen te varen. Net voor het donker wordt zijn wij aan de beurt en halen we ons anker op.

Een betere ontvangst in de haven hadden wij ons niet kunnen wensen! Jan Houdijk, die we in Duinkerken ontmoet hebben, heeft veel bekenden in Las Palmas en heeft een super ontvangst geregeld. Onze lijnen liggen nog niet vast en Gerdie en Quido van de Impact staan al te zwaaien en te roepen. We worden meteen uitgenodigd voor een borrel en worden getrakteerd op een optreden aan boord van Quido, de zingende badmeester, met zijn elektrische gitaar. Quido heeft drie keer meegedaan aan Soundmixshow en was destijds badmeester in Sneek.

De volgende dag worden we door Quido en Gerdie rondgeleid door de stad en beginnen Rik en ik ons te beseffen dat we echt ons eerste doel bereikt hebben! Voordat we aan de volgende fase van onze reis beginnen moet er wel nog het een en ander aan de boot gedaan worden. We hebben bijvoorbeeld geen bimini (soort zonnescherm over de kuip) en die gaan we nu echt nodig hebben. Gelukkig is Las Palmas de ideale plek om er een te laten maken en we krijgen het adres van Sunny Yacht Service. Al snel staat er een buizenframe en het canvas is in de maak.

Ook de motor krijgt een beurt, we schaffen nog wat reserveonderdelen voor de motor aan, er worden nieuwe gastenvlaggetjes gehaald en ’s avonds borrelen we er lekker op los.

Omdat de vluchten vanuit Las Palmas niet heel duur zijn besluiten we om nog een weekje terug naar Nederland te gaan. De avond voor vertrek nemen we nog afscheid van Tom en Heidi van de Shalom, John en Monique van de Fastus, Tove en Rasmus van de Dies Natalis en Floor en Casper van de Summerwind. Zij zullen binnenkort vertrekken naar Kaapverdië en daarna de Atlantische oceaan over gaan steken. We zullen ze waarschijnlijk later weer tegenkomen maar dat zal wel nog een tijdje duren.

Eenmaal aangekomen op het vliegveld van Gran Canaria voelt het een beetje vreemd om te gaan. We gaan naar huis, maar vertrekken tegelijk ook van ons huis op het water. Ik kijk er naar uit om mijn familie en vrienden weer te zien maar kijk er ook tegenop om opnieuw afscheid te moeten nemen. Iets waar ik nooit heel goed in ben geweest overigens. 

Wanneer we aankomen op vliegveld Weeze staat Bart Vanlier ons al op te wachten en samen rijden we terug naar Kessel. Wat is dat vreemd om na 5 maanden weer terug te zijn, en het is koud!! Dat zijn we niet meer gewend. Na flink geknuffeld te hebben met Emillie en de kinderen gaan we lekker frietjes halen! Nog zoiets wat we wel gemist hebben. Ook André Niessen, die ons huis huurt, eet gezellig mee. Samen met André rijden we naar de Beeselseweg, naar huis. Zodra we de oprit oprijden zie ik onze kat lopen en kan ik de traantjes niet meer tegenhouden. Gelukkig wordt ik nog herkend en ook de kat wordt flink geknuffeld.

Dan zitten we weer in ons eigen huis waar nu iemand anders woont. We drinken samen nog een biertje en gaan daarna lekker slapen, in ons eigen bed. André heeft ontzettend goed gezorgd en ’s morgens staan er broodjes en allerlei lekkers klaar voor het ontbijt. We mogen ons gelukkig prijzen met zo’n huurder!

Het is zaterdag en we bezoeken Rik zijn ouders, mijn moeder, broertje en zusje maar verstoppen ons nog een beetje voor de rest van de vrienden. Er is namelijk een feestje georganiseerd en wij zijn de verrassingsact. Om 19.00uur zitten Rik en ik op onze slaapkamer te wachten op “het teken” dat we onze entree kunnen maken.

In de garage zijn de vrienden bezig met een quiz met als hoofdprijs: een volledig verzorgd reisje naar Rik en Sanne. Martine wint de quiz en mag even meelopen naar het andere gedeelte van de garage waar wij ons inmiddels verstopt hebben. Haar prijs is dus meteen ingewisseld want we zijn er al!

Het is een erg leuk weerzien met alle vrienden en het feest gaat door tot in de kleine uurtjes!

Naast alle gezelligheid zijn er ook nog een aantal praktische zaken die geregeld moeten worden in Nederland. We halen de laatste vaccinatie, zetten onze telefoonabonnementen om naar prepaid, kopen nieuwe zeekaarten en muskietennetten, halen de boot-visitekaartjes op die we hebben laten maken enzovoort, enzovoort….

De week vliegt voorbij en we eten vooral erg veel! Kerstdiners worden verschoven naar deze week, we vieren Sinterklaas, ik ga als vanouds lekker lunchen met Joyce (wat uiteindelijk een soort vreetfestijn werd) en als afsluiter gaan we op woensdag met 20 man uit eten. Na het etentje nemen we opnieuw afscheid van iedereen en ik moet mijn best doen om de tranen tegen te houden.

Donderdag pakken we onze tassen in en zeggen onze ouders gedag. ’s Avonds eten we nog maar een keer een frietje en slapen een paar uurtjes totdat Bart en Emillie om 04.00uur op de stoep staan. Zij vliegen samen met ons naar Las Palmas en blijven een weekend bij ons aan boord.

Terug in Las Palmas, weer thuis maar ook weer net vertrokken van huis. Hetzelfde dubbele gevoel als bij ons vertrek een week geleden overvalt me. Ondanks dat ben ik ontzettend blij als we weer aan boord van de Incentive zijn; dit is mijn thuis. Daarnaast zijn Bart en Emillie erbij en dat is erg gezellig!

In de dagen die volgen rijden we rond over het eiland, gaan snorkelen, borrelen er vrolijk op los en eten weer veel te veel.

Op maandag brengen we Bart en Emillie naar het vliegveld en aangezien we de huurauto nog een dagje hebben hangen we zelf ook nog even de toerist uit. Ik ben verrast door de natuur van Gran Canaria. Las Palmas is een grote stad en als je alleen hier verblijft mis je de schoonheid van het binnenland. Het is erg leuk om met een auto over de vele bergweggetjes te rijden.

De auto wordt ingeleverd en dan begint voor ons het “normale leven” ook weer. Het is fijn dat we voor ons bezoek aan Nederland de meeste voorbereidingen al gedaan hebben. De grootste klus die nog gedaan moet worden is de bevoorrading voor de grote oversteek. Hier heb ik eerlijk gezegd best wel tegenop gekeken. Voor drie personen eten en drinken inkopen voor een week of zes, hoe begin je daar aan? In Las Palmas zijn nog veel houdbare producten te krijgen, maar vanaf de volgende bestemming zal dit alleen maar minder worden dus uitstellen kan niet meer.

Samen met Rik stel ik een soort van menu samen rekening houdend met houdbaarheidsdatums, het feit dat je maar 2 kookpitten kunt gebruiken en dat het af en toe zo hard schommelt dat koken een ware uitdaging is. Op basis van dit menu maken we een boodschappenlijst waar maar geen eind aan lijkt te komen. Gewapend met de lijst lopen we richting de supermarkt en beginnen we met de inkopen. Na een paar uur hebben we 5 winkelkarren volgeladen en lopen we naar de kassa. Gelukkig hebben de supermarkten hier een bezorgservice en hoeven we dus niet met het hele spul te slepen. Een nadeel is dat het bezorgen hier ook “op zijn Spaans” gaat en de levering pas om negen uur ’s avonds aankomt. Dat zag er ongeveer zo uit..

Als alle spullen eindelijk ingeladen zijn halen we nog wat laatste verse producten voor de komende dagen en zijn we echt klaar voor vertrek. We zeggen onze vrienden in Las Palmas gedag en zijn er na een kleine maand ook echt aan toe om weer verder te reizen. Las Palmas is een perfecte plek om bootklussen en inkopen te doen maar het is een grote en toch wel luidruchtige stad. Met name het lawaai zijn we helemaal beu en we kijken uit naar een rustig plekje op La Gomera!