Loading

Taiohae Bay, Nuku Hiva 29 juni t/m 9 juli 2020

Image

Taiohae Bay, Nuku Hiva 29 juni t/m 9 juli 2020

Wat vier jaar geleden nog een droomplaatje uit een boek was, is nu het uitzicht waar we 's ochtends op de boot met een kop koffie van kunnen genieten. Na tweeënveertig dagen op zee hebben we een van de meest afgelegen plekken ter wereld bereikt; Frans Polynesië.

118 eilanden met een totale landoppervlakte van 4167km2 verspreid over 2.500.000 km2 oceaan en onderverdeeld in vijf archipels:

  • Markiezen

  • Gambier eilanden

  • Tuamotus

  • Genootschapseilanden (Society eilanden)

  • Austral eilanden

De meeste eilanden bestaan uit één of meerdere uitgedoofde vulkanen die in de loop van miljoenen jaren zijn ontstaan. Na het uitdoven van de vulkaan begint een proces waarbij de vulkaan langzaam naar beneden zakt terwijl het omringende koraalrif omhoog groeit tot net onder het wateroppervlak. Na verloop van tijd ontstaat een omringend barrièrerif met daarbinnen een diepe lagune waaruit de oude vulkaan oprijst. Op het rif ontstaan eilanden (motu's) van aangespoeld koraalzand. Uiteindelijk verdwijnt de oude vulkaan door verzakking en erosie onder water en blijft alleen het barrièrerif met daarin de lagune over. Dit wordt een atol genoemd.

De archipels in Frans Polynesië bevinden zich in verschillende stadiums van dit proces. De Markiezen waar Nuku Hiva tot behoort zijn uitgedoofde vulkanen waarbij er zich nog geen barrièrerif heeft gevormd. Ze worden gekenmerkt door steile hellingen en hebben nauwelijks stranden of koraalriffen.

Satellietbeeld Nuku Hiva

 

Steile vulkanische rotsformaties op Nuku Hiva

 

 

De Genootschaps-, Austral- en Gambiereilanden bevinden zich in de fase waarbij er zich een barrièrerif heeft gevormd en de oude vulkaan nog zichtbaar is

Satellietbeeld van Moorea (Genootschapseilanden). In het midden de groene uitgedoofde vulkaan met daaromheen het barrièrerif. Het lichtblauwe gedeelte is de lagune tussen de uitgedoofde vulkaan en het barrièreriif.

 

Foto genomen op Moorea vanaf een bergtop. De oude vulkaan, de lagune en het rif zijn hier duidelijk zichtbaar. De donkerblauwe opening in het rif wordt een "pas" genoemd. Deze opening ontstaat doordat het koraal sterft wanneer het zoete water uit de bergen zich door het rif een weg naar buiten zoekt. Hierdoor kunnen schepen de baai in en uit varen.

 

De Tuamotus bestaan uit 78 atollen. De vulkaan is onder het wateroppervlak verdwenen en alleen het barrièrerif blijft over waarop zich kleine eilandjes hebben gevormd die motu's genoemd worden.

Satellietbeeld van het atol Raroia.

 

Hier varen we in de lagune van het atol Raroia. De kleine eilandjes in de verte zijn motu's die zich op het barrièrerif hebben gevormd.

 

De oorspronkelijke bevolking waren de Polynesiërs die zich met de Polynesische migratie vanuit Azië over Oceanië verspreidden rond de 25e eeuw v.Chr en rond het jaar 300 de Markiezen bereikten. Meer dan driekwart van de inwoners van Frans-Polynesië is christelijk. Sinds de komst van van de missionarissen in de negentiende eeuw werd het Christendom steeds belangrijker op de eilanden. Polynesische tradities werden lange tijd als zondig beschouwd en verboden maar spelen tegenwoordig weer een grote rol.

De kunst van het tatoeëren is hier begonnen nog steeds is hier bijna iedereen versierd met symbolen en patronen die allemaal een betekenis hebben. Polynesiërs zijn trots op hun land en de natuur, vinden bezit over het algemeen onbelangrijk en zijn ongelofelijk gastvrij.

Die gastvrijheid ervaren we vanaf het eerste moment dat we voet aan wal zetten na nog twee dagen wachten op de benodigde quarantaine papieren in verband met de Corona pandemie.

Vlak naast de dinghy steiger wordt de vangst van de dag schoongemaakt

 En de haaien smullen van de restjes, we kijken maar een beetje uit met zwemmen hier!

 

 

De gevangenis van Taiohae die bijna nooit gebruikt wordt. De tuin wordt bijgehouden door het paard.

 

Tijdens wandelingen stoppen we regelmatig omdat we met iemand aan de praat raken die in de tuin aan het werken is. Na een leuk gesprek worden ons tassen vol fruit toegestopt en ons een goede reis gewenst. Soms word je zelfs uitgenodigd om te blijven eten of wordt er hulp gevraagd bij een klusje in of rondom het huis. Het leven hier is eenvoudig, niemand lijkt zich druk te maken en haast hebben ze al zeker niet.

Het is erg komisch om de Franse invloeden gemixt met tropische eilandcultuur te ervaren. 's Morgens heel vroeg loopt het halve dorp op slippers in een korte broek en t-shirt met een stokbrood onder de arm. In de supermarkt zijn typische Franse producten te vinden dus we doen ons tegoed aan lekkere kazen als brie, camembert en roquefort. Wijn (en alcohol in het algemeen) is erg duur in Polynesië. Het lokale Hinano bier valt echter goed in de smaak en wordt toch met enige regelmaat genuttigd.

's Zondags gaat iedereen naar de kerk en klinkt prachtig gezang door de baai. De vrouwen zijn gekleed in prachtige fleurige jurken en dragen bloemenkransen op hun hoofd. De meeste polynesische vrouwen hebben overigens lang schitterend zwart golvend haar om jaloers op te zijn.

Polynesische vrouw

 

weer of geen weer, iedereen gaat naar de kerk

 

Één van de kerken in Taiohae

 

De zondagrust bestaat hier nog want alle winkels zijn gesloten en de mensen zitten aan het water samen te picknicken terwijl de kinderen in het water spelen.

Bijna iedereen, zowel mannen als vrouwen, dragen een Tiare bloem achter het oor die symbool staat voor de liefde. Wanneer je een partner hebt draag je de bloem achter je linkeroor en als je vrijgezel bent achter het rechteroor. De mannen dragen vaak een gesloten bloem.

 

Tiare 

 

Na een paar dagen rustig bijkomen van de oversteek hebben we de boot weer op orde en staan we te popelen om het eiland verder te verkennen. Omdat Nuku Hiva het grootste eiland van de Markiezen is, besluiten we dit met een huurauto te doen.

Het vulkanische landschap is erg indrukwekkend en in combinatie met het tropische groen ontzettend mooi. Hier overkomt het me voor het eerst dat ik ontroerd raak door het uitzicht.

De tranen rollen opeens over mijn wangen gewoon omdat ik de omgeving zo mooi vind. Rik zet de auto langs de weg en we stappen uit. We geven elkaar een dikke knuffel en genieten nog even van het uitzicht en dit momentje met elkaar. We zijn samen de grote oceaan overgestoken en nu staan we hier, samen op een van de mooiste plekken ter wereld.

 

In een dag kun je gemakkelijk het eiland rond rijden maar je hebt op sommige stukken de 4x4 aandrijving van de jeep echt nodig!

Rik genoot met volle teugen van dit stukje crossen met de 4x4

 

 

En ik vond het ook wel leuk!

 

Eenmaal terug in Taiohae Bay lopen we nog naar de grote tiki en stoppen volgens de traditie een papiertje met daarop een wens geschreven in de navel van het beeld.

 

Hier wordt de wens in de navel gestopt!

 

We sluiten de dag af met een etentje en maken dan kennis met nog een bijzonder Polynesisch gebruik. In het kleine restaurantje worden we welkom geheten door een Rae-rae (de 'derde sekse'). Ons wordt verteld dat het vroeger gebruikelijk was om het jongste kind in het gezin, ongeacht het geslacht, op te voeden als meisje zodat dit kind later voor de ouders zou kunnen zorgen. Deze personen hebben lang haar, dragen vrouwenkleren, gedragen en voelen zich ook echt vrouw en worden Rae-rae (uitsgesproken als ree-ree) genoemd. Ze worden beschouwd als een combinatie van de beste eigenschappen van man en vrouw. Rae-rae dragen de Tiare bloem achter het oor vaak achterstevoren. Iets wat vandaag beter bekend is als transseksueel of transgender komt hier veel voor en hoort er gewoon bij. Homohaat of iets dergelijks bestaat hier niet maar er bestaat ook geen Rae-rae-dag, Rae-rae-vlag of Rae-rae-vereniging. De oorspronkelijke benaming is Mahu wat “in het midden” betekent.

 

Op seksueel gebied zijn er meerdere bijzondere gebruiken. Zo horen we dat een openstaand slaapkamerraam gedurende de nacht een soort uitnodiging is voor iemand die misschien even erbij wil komen liggen en een vrouw die alleen over een verlaten strand loopt geeft hiermee aan dat ze behoefte heeft aan mannelijk gezelschap. Of dit laatste werkelijk allemaal 100% op waarheid berust of een resultaat is van een goed funtionerende coconut-radio (roddelpraat) is echter lastig te verifiëren.